I’M YOUR MAN SIDE STORY – ANOTHER WORLD I

I’M YOUR MAN SIDE STORY – ANOTHER WORLD I

.

อธิบายก่อนนะคะว่า Another World นี้ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับ I’m Your Man เรื่องหลักเลย

ถึงจะเขียนว่า Side Story ก็เถอะ เรื่องนี้เป็นเรื่องสมมติที่อ้างอิงจากเรื่องหลักค่ะ

(ประมาณว่าเป็นเรื่องเพ้อเจ้อของไรท์ ถ้าจับตัวละครนี้มาเปลี่ยนบทกันจะเป็นอย่างไรน๊า เป็นต้น)

ยังไงก็ Enjoy Reading นะคะ ^^

ป.ล. Another World ที่เห็นมีคำว่า I จริง ๆ ไม่ต่อกันนะคะ

รันเลขเอาไว้เรียงลำดับการแต่งเฉย ๆ  ค่ะ

.

คลาสเคมี อาคารเรียนคณะวิทยาศาสตร์      

          “อาจารย์ครับ ผมไม่เข้าใจตรงนี้ รบกวนช่วยอธิบายให้ชัดเจนกว่านี้ได้ไหมครับ” สิ้นเสียงนักเรียนดีเด่นอย่างอีจุนโฮ อาจารย์ประจำคลาสเคมีอย่างฮวางชานซองก็เดินเข้ามาอธิบายให้ฟังตัวต่อตัว

          “ได้สิครับ เอาค่ามวลของธาตุมาแทนค่าตรงนี้นะ แล้วก็…”

          การเรียนการสอนยังคงดำเนินต่อไป สำหรับฮวางชานซองแล้ว เขารู้สึกว่าเวลาเดินเร็วเอาเสียมาก ๆ ช่วงเวลาแห่งความสุขก็แบบนี้ล่ะนะ ถึงคลาสของเขาจะดำเนินติดต่อกันเป็นเวลา 3 ชั่วโมงรวดเดียว แต่เขาก็ยังอยากให้มันนานกว่านี้อีก เพราะอะไรน่ะหรือ ก็เพราะเขาแอบมองนักเรียนดีเด่นอย่างอีจุนโฮอยู่ยังไงล่ะ

          เอ แปลกจังแฮะ ปกติจุนโฮจะกลับหอทันทีหลังจากที่เลิกคลาส แต่ตอนนี้มันเย็นมากแล้ว เขากลับเห็นคนตัวเล็กฟุบงีบอยู่ที่โต๊ะเลคเชอร์ตัวประจำ

          ด้วยความสงสัยเขาจึงตั้งใจจะเดินเข้าไปปลุกจุนโฮ แต่พอเดินเข้ามาใกล้ ๆ แล้วกลับไม่อยากให้ตื่นเลยแฮะ ‘อยากนั่งมองอยู่อย่างนี้นาน ๆ จัง’ เขาคิด เขาลูบหัวคนตัวเล็กอย่างเอ็นดูก่อนจะเผลอจรดริมฝีปากลงบนเส้นผมสีน้ำตาลของอีกคนอย่างไม่ได้ตั้งใจ

          จุนโฮขยับตัวเล็กน้อยเหมือนจะตื่นขึ้นมา ชานซองเห็นดังนั้นจึงรีบถอนริมฝีปากออกจากเส้นผมนุ่มแล้วทำตัวตามปกติ

          “อ้าว อาจารย์ ยังไม่กลับอีกเหรอครับ ผมกะจะงีบสัก 5 นาที แต่ดันยาวซะได้” จุนโฮขยี้ตาอย่างงัวเงียพลางมองเวลาในนาฬิกา

          “ก็มารอปิดห้องนี่ล่ะ เหลือเธอเป็นคนสุดท้าย ปะ ไปกันเถอะ” ชานซองตอบยิ้ม ๆ เขาช่วยจุนโฮเก็บของบนโต๊ะเลคเชอร์ใส่กระเป๋าก่อนจะเดินนำออกมาจากห้องเรียน

          “ขอโทษนะครับอาจารย์ เป็นเพราะผมเหลอหลับ อาจารย์เลยต้องมากลับช้าเพราะผมเลย จะไม่มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีกแล้วครับ” จุนโฮก้มหัวขอโทษชานซองอย่างรู้สึกผิด

          “ไม่ใช่แบบนั้นหรอกครับ ผมก็เพิ่งจัดการเอกสารเสร็จ ปกติก็กลับเวลานี้ล่ะ” ชานซองตอบไปตามความจริง ลึก ๆ เขาก็แอบอยากให้จุนโฮมานอนอยู่แบบนี้ทุกวัน จะได้กลับบ้านพร้อมกันอีก

“แล้วนี่เธอกลับยังไงล่ะ? เย็นขนาดนี้ รถบัสคงหมดแล้วมั้ง ติดรถผมกลับหอได้นะ” เขาอยากมีเวลาร่วมกับคนตัวเล็กนาน ๆ ก็เลยลองเสนอทางเลือกนี้ไป

          “จริงเหรอครับอาจารย์! รบกวนด้วยนะครับ!” ชานซองเลิกคิ้วอย่างผิดคาด ไม่คิดว่าจุนโฮจะตอบตกลงง่าย ๆ เขาเดินนำทางมายังรถเก๋งคันโปรด ก่อนจะเปิดประตูฝั่งข้างคนขับให้จุนโฮขึ้น

          “ม..ไม่ต้องขนาดนี้ก็ได้มั้งครับอาจารย์ ผ..ผมเปิดเองก็ได้” จุนโฮตกใจมากที่อาจารย์มาเปิดประตูรถให้ตนแบบนี้ รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นผู้หญิงเลย

          “อ้อ นั่นสินะ ผมลืมตัวไปน่ะ”  ชานซองเกาหัวอย่างเคอะเขิน เขาอยากมีโอกาสได้ทำตัวสุภาพบุรุษกับจุนโฮมานานแล้ว แต่ไม่คิดว่าจะเผลอทำไปตั้งแต่ยังไม่เริ่มความสัมพันธ์

          แอร์ในรถเย็นฉ่ำ ไร้บทสนทนาใด ๆ ในรถ ชานซองขับรถมาจนถึงหอพักที่จุนโฮอาศัยอยู่ เขากำลังจะเรียกให้อีกคนลงจากรถ แต่ก็เห็นว่าเจ้าตัวดันผล็อยหลับไปอีกแล้ว สงสัยจะเหนื่อยมากสินะ

          ชานซองใช้มือของเขาลูบไปตามเส้นผมของจุนโฮอย่างเบามือพลางลอบยิ้มขึ้นมา

          ..น่ารัก..

          ไม่รู้อะไรดลใจให้ชานซองจรดริมฝีปากของตัวเองลงบนริมฝีปากของอีกคนอย่างนิ่มนวล จุนโฮสะดุ้งตื่นขึ้นมาก็ตกใจเป็นอย่างมาก แต่ก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร เขารู้สึกเคลิ้มไปกับจูบอันหอมหวานของผู้เป็นอาจารย์เสียด้วยซ้ำ

          ‘นี่เขาฝันไปหรือเปล่าว่าอาจารย์คนที่เขาแอบชอบ มาจูบเขาแบบนี้’

          .

          .

          .

ตัดกลับมาที่ความจริง

          “ยัยเมดงี่เง่า! ฉันบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่ากัดลิ้นเวลาฉันจูบเธอน่ะ! ไม่เข้าใจหรือยังไง!?” ชานซองใช้แขนซ้ายเช็ดเลือดที่กบปากตัวเองก่อนจะใช้เล็บจิกไปที่หัวของจุนโฮ

          “อ..โอ้ย! ก..ก็ฉันไม่การชอบจูบนี่คะ!” เมดตัวเล็กเถียงอย่างไม่ลดละ สองมือพยายามแกะมือที่จิกหัวของชานซองออก มันเจ็บนะรู้มั้ย ชานซองคนบ้า

          “ไม่ชอบก็เรื่องของเธอสิ! ฉันก็จะจูบจนกว่าเธอจะชอบเลยเป็นไง!” จากนั้นนายท่านสุดโหดก็จับท้ายทอยของเมดดึงเข้าหาตัว แล้วละเลงริมฝีปากสอนบทเรียนแก่เมดผู้อินโนเซนต์บทแล้วบทเล่า

– END ANOTHER WORLD I –